کهن شهر شوشتر در حوزه صنایع دستی به عنوان شهر ملی احرام بافی ثبت گردید
احرامی بافی ، یکی از رشته های پارچه بافی سنتی ایران و رشته بومی استان خوزستان محسوب می شود این منسوج ، بافت های از الیاف پشم و پنبه با طرح های ساده ی هندسی است ؛ کهن شهر شوشتر یکی از مهمترین مراکز بافت احرامی خوزستان به شمار می آید.
احرامی از جمله صنایع دستی ایران بوده که کارگاههای تولید آن از سالها پیش در شوشتر فعال بودهاند. احرامی پارچهای است با تار پنبهای و پود پشمی به رنگهای سرمهای، زرد، سبز، سفید، نارنجی، قرمز و… که در شوشتر بافته میشود.
احرامی بافی، یکی از رشته های پارچه بافی سنتی ایران و رشته ی بومی استان خوزستان است. این منسوج، بافت های از الیاف پشم و پنبه با طرح های ساده ی هندسی است که به وسیله ی دستگاه پارچه بافی دستی بافته میشود. در گذشته، نوع بدون نقش این دست بافته را به عنوان پوشش احرام در اجرای مناسک حج به کار می بردند، اما هم اکنون احرامی در اندازه های گوناگون در قالب سجاده، پادری، روفرشی، روتختی، کیف و محصولات مشابه بافته می شود.
پارچه احرامی دورنگ است که عموماً سیاه و سفید بوده ، اما به رنگهای سبز و سفید قرمز و سفید دیده شده است و یک صنعتگر بافنده می تواند روزانه ۴ عدد احرامی به اندازه های ۷۰×۱۰۰ سانتیمتر را تولید نماید . این فرآورده ها در قدیم بیشتر مورد استفاده حجاج قرار می گرفته و در حال حاضر با تغییر کاربری به عنوان رومیزی ، سجاده ، جانماز و … مورد استفاده است .
طرح ها، نقشه ها و رنگ بندی زاییده ی ذهن خلاق بافنده است و اغلب از یک شکل کلی پیروی می کند. به دلیل ماهیت بافت این نوع دست بافته، اجرای نقوش گردان و منحنی امکان پذیر نیست و نقش ها هندسی و متقارن هستند. رایج ترین طرحهای احرامی خوزستان عبارتند از: طرح لوزی، طرح کاجی، طرح لوزی در لوزی، طرح راه راه ساده، طرح راه راه تیخروسی، طرح آجرکاری، طرح پروانه، طرح خشتی، طرح عروسکی و طرح بوسه ی دو ماهی..